Normandië 2

Vrijdag 9 juni
Storm en regen vannacht, de camper schudde erover. Wakker worden met de zon en nog een harde wind. Gisteravond konijntjes zien lopen en in een weiland achter ons koeien. Vanmorgen kijk ik door de voorruit van de camper en zie een rood konijntje met de voorpootjes tegen de drempel van Carina haar bus naar binnen kijken. Je ziet hem denken, doe ik het wel of niet, en ja hoor, hup de bus in. Tam konijn, gevoerd met, hoe kan het ook anders, Franse croissants. Na het gebruikelijke ochtend ritueel, ontbijtje, kopje thee, koffie, camper rij klaar maken en om tien uur de motoren gestart en verder Normandië in. Bergje op en af en door Franse slaperige dorpjes en heel veel rotondes. Proberen zoveel mogelijk de snelwegen en tolwegen te vermijden. Dan weet je dat je over 40 kilometer een dik uur doet, maar ziet wel veel van de omgeving. Wij hadden een mooie camping gezien aan zee, mooi plaatje in het camping boek. Inchecken, auto van de camping ervoor, naar boven de “berg” op, met uitzicht op zee. Ik moest staan tussen een paal en een boom in, als ik de deur open deed, moest ik er om denken niet een stap naar voren te doen, dan donderde ik de berg af. Wij keken elkaar aan, dit gaan we dus niet doen, ondanks het mooie uitzicht. Omkeren en weg wezen. Op een parkeerplaats een nieuwe camping op gezocht. Daarna een prachtige route door de bossen naar Fort-Mahon-Plage, aan het begin van de Somme. Kwamen om 1 uur aan, receptie dicht, volgens een Fransman ging de receptie om 4 uur open. Dan eerst maar, op de parkeerplaats lunchen en een dutje doen. Even voor 4 naar de receptie, wat bleek, de Fransman bedoelde dat de receptie om 14.00 uur open ging. Ik spreek geen woord Frans, maar Carina spreekt het vloeiend maar had het verkeerd begrepen. Nu een mooi plekje, beetje uit de wind en koffie. Vanavond de barbecue aan en een steak grillen. Terwijl ik dit schrijf, zie ik voor mij een glas cola met erin Sonnema, die mag niet ontbreken, ook al ben je in Frankrijk. Op de achtergrond de televisie aan met voetbal. Wat is het leven toch goed.

Zondag 11 juni
Gisteren Fort-Mahon-Plage verkend. Kwartiertje fietsen, rechtsaf en dan zie je vanuit de verte al de zee liggen. Door een echt strand dorp, restaurantjes, ijstenten en winkeltjes. De boulevard met aan het strand, in het zand, een terras. Heerlijk in het zonnetje genoten van de zee en het strand. Geprobeerd om langs de zee te fietsen, niet gelukt. Frankrijk is geen fietsland. Terug het dorp in, viswinkel. Aan de glinsterende ogen van de vissen kon je zien dat ze net gevangen waren. Kabeljauw, zwart vis en zeekraal mee. De vis is nog duurder dan biefstuk. Van de zeekraal de kontjes afsnijden, wassen en blancheren. Als je het zo eet, dan is het vreselijk zout. Vis op de barbecue en smullen.

Wat een dag. Vanmorgen om 10 uur vertrokken, richting Saint-Pierre-en-Port, 177 kilometer, en 4 uur later aankomen. De eerste 100 kilometer niets aan de hand, stuk snelweg en redelijke binnenwegen. Maar de laatste kilometers een drama. Ik ben de leider met rijden, dus follow the leader. Gaat dat wel goed Jeannette, ja, dat gaat prima, tot 16 kilometer voor de finish. Sta voor een stoplicht en moet recht door, zie half verscholen een bord, 100 meter verderop, verboden in te rijden. Ik rijd toch door en ja dat gaat dus niet, gelukkig een groot parkeerterrein, keren en dan ben je de weg kwijt. Ik neem een andere route en ben zo maar weer 25 kilometer van mijn doel af. Op een rustige weg stoppen en overleg. Carina, “ Jeannette bij het stoplicht, moet je rechtsaf ”. Tom Tom opnieuw ingesteld en verder. Op een gegeven moment links af, ik moest echt even kijken of het kon, ja het kon maar, alsjeblieft geen tegenliggers, die hadden in de achteruit gemoeten. De weg was net zo breed als mijn camper. Sta ik even later weer voor het stoplicht, wat doe ik, weer rechtdoor en de anderen slaan wel rechtsaf. Weer over het parkeerterrein en dan gelukkig op de goede weg. De wegen zijn smal, maar wel genieten en dit is het echte camper rijden, hier word ik zo blij van, de anderen gelukkig ook, anders heb je een probleem. Staan nu bovenop een klif, in de duinen en uitzicht op zee. Vandaag prachtig mooi weer, tegen de avond regen en harde wind, de camper staat weer te schudden.

Maandag 12 juni
Wat een storm vannacht en koud. Carina slaapt in haar VW bus, boven in de bus, onder tent doek. Die had geen oog dicht gedaan. De tent klapperde aan alle kanten. Wij zouden 2 nachten blijven, maar dat doen we niet, de boel opruimen en weg wezen. Dat is het mooie van een camper, je kunt binnen het halfuur vertrekken. Richting Honfleur. Hier beginnen de zandstranden, het landschap golft, zonder de hoge kliffen die we eerder gehad hebben. Morgen gaan we Honfleur bekijken, een schilderachtig dorp. Wij hebben een stukje tolweg moeten nemen, omdat ik de verkeerde afslag op de rotonde pakte. Een stukje van 2,5 kilometer, 50 cent. Dat kan nog, moet niet duurder worden. Van de tolweg af, Carina voorop, die neemt op de rotonde weer de verkeerde afslag, ik pak de goede. Wij komen elkaar weer tegen voor de camping. Weer een prachtige route, smalle wegen, velden met lavendel en door de bossen. Wij staan nu op een 5 sterren camping, met een sanitair gebouw wat naar lavendel ruikt. Op 100 meter een grote supermarkt, waar ze van alles verkopen, van een theelepeltje tot aan campingspullen. De koelkasten zijn weer vol, en belangrijk de bier- en wijn voorraad is weer aangevuld.